Auteurs

Bij de oprichting van Uitgeverij TOURNESOL was het de bedoeling om boeken van verschillende schrijvers te publiceren. Het is voorlopig gebleven bij de boeken van auteurs Frank de Zanger en Frans Vlastuin.

Auteur Frank de Zanger

Frank de Zanger combineerde zijn werk als consultant op het terrein van watermanagement en milieu met het schrijverschap. Dit bracht hem als adviseur in alle uithoeken van de wereld. Wat betreft studie kon hij kiezen voor zowel de ‘talen-kant’ als de ‘exacte-kant’. Zelfs heeft hij een artistieke opleiding overwogen. Hij koos voor de ‘exacte-kant’ en ging fysische geografie studeren aan de Vrije Universiteit en de Universiteit van Amsterdam.

Toch bleef de ‘talen-kant’ trekken. Hij begon aan zijn eerste manuscript in zijn studietijd en aan het eind van zijn studie volgde hij een postdoctorale cursus Wetenschapsjournalistiek aan het Instituut voor Perswetenschap in Amsterdam. Daaruit volgde enkele artikelen voor kranten en tijdschriften. De korte verhalen kwamen als vanzelf. Inspiratie hiervoor deed hij op tijdens zijn vele en verre reizen als water- en milieuadviseur in vaak exotische delen van de wereld. Na de korte verhalen volgden romans, die enerzijds zijn geënt op plaatsen waar de schrijver heeft gewerkt en anderzijds op onderwerpen die hem na aan het hart liggen, zoals: houding ten opzichte van werk, kunst, romantiek, religie, milieu/zonne-energie, de onafhankelijkheid die mensen zoeken, persoonlijk initiatief en de gekte om ons heen. Zes boeken verschenen inmiddels van zijn hand en er zijn al plannen voor een volgend boek.

Naast het schrijven van romans kwamen de liedteksten: Nederlandse versies op bekende en minder bekende ballads en chansons, maar ook het schrijven van eigen Nederlandstalige liedteksten. Er volgde ook het een en ander aan componeren. Een uitgebreid beeld is te verkrijgen door Frank de Zanger’s blog te bezoeken (https://frankdezanger.com), waarop behalve verhalen/essays, gedichten/liedteksten en enkele pianocomposities, ook zijn artistieke zijde wordt getoond in tekeningen, spotprenten/cartoons en voordrachten. Onder andere de voordracht van zijn gedicht ‘De Zomer in Mijn Hoofd’ (op het schitterende stuk Ádios Nonino van Astor Piazzolla) en een voordracht van 3 gedichten uit zijn roman ‘GEZIEN DE GEKTE’ zijn op YouTube geplaatst (‘De Zomer in Mijn Hoofd’ ; 3 gedichten uit ‘GEZIEN DE GEKTE’).

* * *

Auteur Frans Vlastuin

Frans Vlastuin is in maart 2012 onverwacht overleden, als gevolg van complicaties na een routineoperatie. Helaas blijft het bij één uitgegeven boek van zijn hand: ‘DE WATERDANS’.

Frans Vlastuin kreeg op de middelbare school Franse les van Jan Siebelink, succesvol schrijver van onder andere ‘Knielen op een bed violen’. Dat was enkele jaren voordat het eerste boek (1975) van Jan Siebelink werd uitgegeven. Frans Vlastuin nam in 1979 het initiatief om zijn oud-leraar te schrijven over zijn jaren na de middelbare school. Daar was Jan, zoals hij inmiddels door Frans aangesproken wilde worden, erg door getroffen. Jan Siebelink schreef:

‘Op volstrekt heldere, onderkoelde wijze heb je een overtuigend beeld gegeven van de jaren na ’t Marnix. (…) Ik ben er zeer door getroffen en voel een zekere trots dat je me dit hebt willen schrijven. Zonder in allerlei sentimentaliteiten te vervallen, heb ik niet alleen de indruk dat ik je erg goed begrijp, maar er ook op vele punten tussen ons een zekere affiniteit bestaat.’

Zij correspondeerden tot 1987. De brieven werden door beiden zorgvuldig bewaard. Frans volgde het nieuws rondom de schrijver continu, tot de dag voor zijn dood. Jan Siebelink reageerde geschrokken, toen hem de rouwkaart met het bericht van het overlijden van Frans werd overhandigd. Hij schreef aan de nabestaanden:

‘Ik betuig mijn deelneming aangaande het overlijden van mijn oud-leerling. Met Frans heb ik gecorrespondeerd over zijn schrijven. Die brieven zijn lang (ik bedoel dit positief) en vol overgave geschreven. Ik zie ‘m nog heel helder voor mij, als leerling in de klas, of tegenkomend in Ede. Ik kan helaas niet aanwezig zijn op de begrafenis, maar wandel dagelijks in de buurt rond de begraafplaats.’

De kritiek van Jan Siebelink op stukken van Frans was eerlijk, direct, en niet altijd positief. Frans moet er – ondanks zijn teleurstelling daarover – van hebben geleerd. In ‘DE WATERDANS’ is het Frans Vlastuin gelukt om op ontroerende wijze zijn personages tot leven te brengen in treffend proza. ‘DE WATERDANS’ blijft een boek dat een grote aantrekkingskracht bezit.

Uitgeverij Tournesol